DİNLE NEY’DEN DUY NELER SÖYLER SANA
DERDİ VARDIR AYRILIKLARDAN YANA:
“KESTİLER SAZLIK İÇİNDEN, DER BENİ;
DİNLER, AĞLAR: HEM KADIN, HEM ER BENİ.
GÖĞSÜ, GÖZ GÖZ AYRILIK DELSİN DE BİR,
SEN O GÜN BENDEN İŞİT ÖZLEM NEDİR.
HER KİM ASLINDAN UZAK DÜŞSÜN: ARAR; “ASL”A DÖNMEKÇİN BİR UYGUN GÜN ARAR.
DOST’A KÂH YOLDAŞ OLUP, KÂH DÜŞMANA, İNLEYİP SESLER DUYURDUM HER YANA.
DOST OLUR-ZANNINCA-HER İNSAN BANA, SIRLARIM GEL GÖR Kİ MEÇHÛLDÜR ONA.
SIRLARIM OLMAZ İNİLTİMDEN UZAK,
HER GÖZ ETMEZ FARK, İŞİTMEZ HER KULAK.
SAKLI OLMAZ BİRBİRİNDEN CAN VE TEN,
CÂNI GÖRMEKÇİN İZİN YOK BİL Kİ SEN!
BİR ATEŞTİR, YEL DEĞİLDİR NEY SESİ;
KİM ATEŞSİZDİR; YOK OLSUN BÖYLESİ.
SEVGİDEN AĞLAR EĞER AĞLARSA NEY,
SEVGİDEN ÇAĞLAR EĞER ÇAĞLARSA MEY.
NEY O ŞEYDİR: PERDE YIRTIP PERDESİ,
DOST EDİNMİŞ DOSTA HASRET HERKESİ.
HEM DEVÂDIR NEY DENEN ŞEY HEM ZEHİR,
BİR BULUNMAZ ARKADAŞTIR: HEMFİKİR.
ANLATIR NEY: AŞKI MECNÛN’UN NEDİR,
KANLI BİR YOLDAN HABER VERMEKTEDİR
MÜŞTERİ ANCAK KULAK:SÖZ SATSA DİL,
ANCAK ÂŞIK AKLA MAHREM, BÖYLE BİL!
DERDİMİZDEN GÜN ZAMANSIZ DOLMADA,
HER YANIŞ BİR GÜNLE YOLDAŞ OLMADA.
“GEÇTİ GÜN!”DER, ETMEYİZ YERSİZ KEDER;
VAR OL, EY SEN TERTEMİZ İNSAN! YETER.
YURDUDUR ENGİN: BALIK KANMAZ SUYA,
RIZK EĞER EKSİKSE: GÜN DOLSUN MU YA!
ANLAMAZ OLGUN ADAMDAN, HAM ADAM;
SÖZ HEM AZ HEM ÖZ GEREKTİR VESSELÂM. |
|
